Monachijska wiktoria Orłów Górskiego

autor zdjęcia: Peter Robinson/EMPICS via Getty Images

źródło: Rzeczpospolita

Nasi piłkarze, udekorowani już złotymi medalami olimpijskimi, na chwilę przed odśpiewaniem hymnu Polski

autor zdjęcia: Peter Robinson/EMPICS via Getty Images

źródło: Rzeczpospolita

Reprezentacja Polski w piłce nożnej na murawie boiska przed wygranym z Węgrami meczem o złoty medal olimpijski. Monachium, 10 września 1972 r.

10 września 1972 r. polska reprezentacja w piłce nożnej zdobyła złoty medal. W finałowym meczu rozgrywanym na stadionie w Monachium Biało-Czerwoni pokonali Węgrów 2:1.

„Medal złoty: Polska! Wspaniały widok, proszę Państwa, wspaniały widok. Bohaterowie nie są zmęczeni. Bohaterowie są uszczęśliwieni. [...] Polska, proszę Państwa, Polska, jeszcze raz Polska!” – tymi słowami wzruszony Jan Ciszewski oznajmił milionom rodaków w kraju, że polska piłka nożna odniosła największy sukces w swojej historii. Było to 10 września 1972 r., tuż po dziesiątej wieczorem.

Polski futbol na przełomie lat 60. i 70. XX wieku nie miał na swoim koncie poważniejszych sukcesów międzynarodowych. Owszem, nasze kluby, z Górnikiem Zabrze na czele, liczyły się w rozgrywkach o europejskie puchary, ale reprezentacja za nic nie mogła przebić się do imprez rangi mistrzowskiej. Nie było nas na światowym czempionacie w Meksyku w 1970 r., a wyjście z grupy w eliminacjach do Mistrzostw Europy ‘72 wybiła nam z głowy reprezentacja NRF.

Eliminacyjny dreszczowiec

W pewnym momencie wydawało się, że kwalifikacje do igrzysk olimpijskich w Monachium też zakończą się fiaskiem. Kłopoty zaczęły się w Starej Zagorze w meczu z Bułgarią, który Polacy w dość kontrowersyjnych okolicznościach przegrali 1:3. Porażka ta nie oznaczała jednak jakiejś ogromnej tragedii. Aby zachować szanse awansu, trzeba było wysoko pokonać amatorską reprezentację Hiszpanii. Słowo „amatorską” jest tutaj kluczem. Ówczesne...