Prawo do nauki

Kapitalizm i socjalizm, a w odmiennym ujęciu gospodarka wolnorynkowa i zabezpieczenie socjalne, mimo znacznych odmienności i różnych sposobów postrzegania rzeczywistości mają pewne punkty styczne. Punktem takim jest prawo do nauki.

Z jednej strony zapewnia się tym sposobem możliwość bezpłatnego uzyskania podstaw do startu w dorosłość, do świadomego postrzegania rzeczywistości, wreszcie do radzenia sobie w życiu, a z drugiej strony umożliwia przyczynianie się do powszechnego dobrobytu, a od strony wolnorynkowej – do możliwości rozwijania przedsiębiorczości czy do satysfakcji przedsiębiorców z wykwalifikowanych pracowników oraz współpracy ze świadomymi społecznie klientami.

Zgodnie z art. 70 Konstytucji RP – w ust. 1 – każdy ma prawo do nauki, nauka do 18. roku życia jest obowiązkowa, choć sposób wykonywania obowiązku szkolnego określa ustawa. Według ust. 2 tego przepisu nauka w szkołach publicznych jest bezpłatna, przy czym ustawa może dopuścić świadczenie niektórych usług edukacyjnych przez publiczne szkoły wyższe za odpłatnością (o ile wszystko, co można zmaterializować lub świadczyć, może mieć wartość, to czy dla wspólnego dobra nie opłacałoby się wprowadzenie szerszego wsparcia dla chcących uzyskiwać wiedzę?). Jak stanowi ust. 3, rodzice mają wolność wyboru dla swoich dzieci szkół innych niż publiczne, zaś obywatele i instytucje mają prawo zakładania...