orzecznictwo

Prawo wyborcze było w różnych kontekstach przedmiotem wypowiedzi Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Analizując prawo do wolnych wyborów do ciała ustawodawczego i organizację wyborów za granicą, Trybunał ten zauważył, że co do wyboru systemu wyborczego układające się państwa dysponują szerokim marginesem uznania w tej mierze. Artykuł 3 protokołu nr 1 do konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonego w Paryżu 20 marca 1952 r. oraz sporządzonego w Strasburgu 16 września 1963 r. (DzU z 1995 r., nr 36, poz. 175 z późn. zm.), nie posuwa się dalej niż nakazanie „wolnych” wyborów przeprowadzanych „w rozsądnych odstępach czasu”, „opartych na tajnym głosowaniu” oraz „w warunkach zapewniających swobodę wyrażania opinii ludności”.

Przepis ten nie stwarza obowiązku wprowadzenia konkretnego systemu wyborczego, takiego jak system reprezentacji proporcjonalnej lub głosowania większościowego w jednej lub dwóch turach głosowania (zgodnie z tym przepisem „Wysokie Układające się Strony zobowiązują się organizować w rozsądnych odstępach czasu wolne wybory, oparte na tajnym głosowaniu, w warunkach zapewniających swobodę wyrażania opinii ludności w wyborze ciała ustawodawczego”.). Trybunał stwierdził też, że istnieje szereg sposobów organizowania i funkcjonowania systemów wyborczych oraz mnogość różnic dotyczących między innymi rozwoju historycznego,...