Jak edukacja sektora prawnego buduje polskie PKB

Dzisiejsi profesjonalni doradcy prawni muszą dbać o swój stały rozwój i edukację poprzez śledzenie zmian w prawie globalnym, znacznie wcześniej niż rozpoczną się krajowe prace nad implementacją danych przepisów krajowych.

Stare polskie porzekadło mówi, że czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał. Tylko im ten przysłowiowy Jaś jest starszy, tym trudniej powiedzieć, czego on tak naprawdę powinien się nauczyć. Szczególnie jeśli jest profesjonalnym doradcą, który świadczy usługi prawne na rzecz przedsiębiorców.

Czego Jan powinien się nauczyć?

Większość świeżo upieczonych magistrów prawa, radców prawnych i adwokatów tuż po uzyskaniu uprawnień zawodowych przygotowana jest na konieczność ciągłego poszerzania wiedzy, śledzenia prac legislacyjnych i publikacji w Dzienniku Ustaw, by zawsze móc wskazać na obowiązujące przepisy. A co, jeśli potrzebnych przepisów w polskim systemie prawnych nie ma, gdyż nie zostały zaimplementowane?

Tymczasem klient oczekuje analizy i porady w zakresie np. wymagań, jakie musi spełnić, i procedur, jakie musi wdrożyć na podstawie przepisów prawa obcego, które mają swoje źródło w regulacjach unijnych. Przykładowo, zgodnie z art. 2 ustawy o radcach prawnych „Pomoc prawna świadczona przez radcę prawnego ma na celu ochronę prawną interesów podmiotów, na których rzecz jest wykonywana”.

Powyższe nie stanowi jedynie wytycznej, a nakłada na radcę prawnego ustawowy obowiązek ochrony interesów klientów. I tu pojawia się prawdziwa i największa trudność w pracy profesjonalnego...