Listy

DO REDAKCJI

Listy

Nieporozumienia epoki

Pan Rafał Wierzchosławski, który podjął polemikę ze Stefanem Bratkowskim w sprawie epistoły niektórych profesorów KUL do niemieckiego biskupa z protestem przeciw nagrodzie dla Władysława Bartoszewskiego, nazwał czyn Ryszarda Bendera "prywatnym aktem swoistej ekspresji przekonań, od którego władze KUL zdecydowanie się odcięły. " ("Nieporozumienia epoki", "Plus Minus" nr 1/ 99) . Co więcej "duża grupa pracowników KUL wystosowała do prof. Bartoszewskiego list otwarty z wyrazami solidarności oraz gratulacjami z powodu zaszczytnego wyróżnienia przyznanego mu przez Essen". Również arcybiskup Józef Życiński, wielki kanclerz KUL, w dniu swego ingresu w sposób szczególny zaznaczył obecność na tej uroczystości prof. Bartoszewskiego, "składając mu wyrazy uznania, solidarności i wdzięczności za jego pracę dla uczelni".

To wszystko jest prawdą. I każdy, kto swe duchowe korzenie odnajduje w środowisku KUL wie, z jak szlachetnej gleby może czerpać. Niepowtarzalność uniwersyteckiej atmosfery, jeśli tylko się pragnęło, pozwalała i chyba dalej pozwala, kształtować nieprzeciętne osobowości. Prawdą jest jednak list prof. Bendera i kilku innych profesorów. Mimo najszlachetniejszych intencji, w imię prawdy o uniwersytecie, nie...