![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Naród książki
Żydzi nazywają siebie – nie bez słuszności – „narodem książki”. Byli bowiem od wieków fanatycznie związani z księgami zapełniającymi rabiniczne centra. Księgi były przedmiotem mistycznego kultu.
Pierwsze ślady edytorstwa i drukarstwa żydowskiego na ziemiach polskich sięgają lat 30. XVI w. Później, w 1776 r., Lazar Izakowicz otrzymał od Stanisława Augusta przywilej założenia drukarni kalendarzy i ksiąg hebrajskich w Warszawie. W tym czasie działały już żydowskie drukarnie w Lublinie, Wilnie, Grodnie, Żółkwi. Na początku XIX w. w Warszawie działało już 13 drukarni żydowskich. Ogółem na terenie Królestwa Polskiego Żydzi byli właścicielami 40 proc. drukarni. Powstawały całe rody drukarzy, wydawców i księgarzy Żydów, z których do najwybitniejszych należą pionierzy polskiego edytorstwa – Orgelbrandowie i Glücksbergowie.
Rody Orgelbrandów to wydawcy na wielką skalę. W 1842 r. Samuel Orgelbrand zajmujący się drukiem książek założył pierwsze na ziemiach polskich pismo dla ludu „Kmiotek”, wydawane do 1850 r. pod redakcją Pawła Leśniewskiego. W miarę rozwoju przedsiębiorstwa prowadził ambitną działalność edytorską. Kronikarz ówczesnej Warszawy Franciszek Maksymilian Sobieszczański pisał, że wydawnictwa...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
