Szklana niepogoda

autor zdjęcia: Mirosław Owczarek

źródło: Rzeczpospolita

Nie wiedzą, kto wygrał ostatnie „You can dance” i „Taniec z gwiazdami”. Nie śledzą TVN 24 ani TVP Info. Nie są kloszardami. Nie należą do odkrytego w ubiegłym roku dzikiego plemienia znad Amazonii. Nie mają telewizora.

Program na nadchodzący tydzień przewiduje, że luksusowa prostytutka Belle de Jour uchyli rąbka tajemnicy. Doświadczeni kryminolodzy z Nowego Jorku po raz kolejny sprawdzą wszystkie tropy. Jack Carter, szef Eureki, uda się w podróż do wnętrza Ziemi, by wyjaśnić zagadkę tajemniczych wstrząsów. World Music Awards przyzna nagrody muzyczne, co transmitować będzie TVN. Rozdanie Złotych Globów pokaże HBO. W „M jak miłość” Piotrek rozpocznie pracę w restauracji. Grono polityków czy publicystów po raz kolejny zasiądzie do dyskusji. A oni – coraz większa grupa dobrze wykształconych i nieźle zarabiających Polaków – wcale tego nie obejrzą.

Czy to tylko chwilowa moda? Snobizm? Kiedy w telewizji publicznej trwa wojna o władzę, gdy eksperci prywatnych stacji nie śpią po nocach, by wymyślić coś, co jak magnes przyciągnie miliony widzów, w wielu domach telewizor staje się kłopotliwym, zbędnym rekwizytem. Nie istnieje od lat lub jest właśnie pakowany do pudełka. Do jego braku przyznają się pisarze Andrzej Stasiuk i Krzysztof Varga, reżyser Mariusz Treliński, poseł PiS Jan Ołdakowski, prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz, prof. Grzegorz Kołodko, dyrektor radiowej Trójki Krzysztof Skowroński oraz Sławomir Sierakowski, redaktor naczelny „Krytyki Politycznej”.

Artyści, architekci, informatycy, prawnicy, politycy, a nawet dziennikarze i publicyści. Chodzą do kina, bywają w teatrze, czytają...