Niektóre dane są chronione tajemnicą
Podstawowym aktem prawnym regulującym ograniczenia w dostępie do informacji publicznej jest ustawa z 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych. Wynika to wprost z art. 5 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, który ogranicza prawo do informacji ze względu m.in. na jej przepisy.
Ustawa o ochronie informacji niejawnych ma zatem charakter przepisów szczególnych względem regulacji zawartych w ustawie o dostępie do informacji publicznej. Zaznaczyć przy tym trzeba, że informacja niejawna nie traci charakteru publicznej. Zmienione są jedynie zasady jej udostępniania, trzeba m.in. wykazać tzw. potrzebę dostępu.
Ograniczenie dostępu do informacji publicznej może również nastąpić ze względu na potrzebę ochrony określonych dóbr czy wartości. Przede wszystkim chodzi tutaj o prawo do prywatności osoby fizycznej. Z tego względu można np. odmówić radnemu dostępu do informacji o osobach korzystających ze świadczeń pomocy społecznej. Dlatego też radnemu mogą zostać udostępnione jedynie zbiorcze, anonimowe informacje dotyczące osób korzystających z tej pomocy. Ograniczony dostęp będzie on miał także do danych osób, które o taką pomoc się ubiegają.