Prawdziwi mężczyźni są z Warsa

autor zdjęcia: Jerzy Dudek

źródło: Fotorzepa

Dawniej, gdy jeszcze w Warsie panował prawdziwy klimat (niektórzy, młodsi, poprawiają z przekąsem: klimacik), gdy pociąg dojeżdżał do stacji, kelnerzy stali już w oknach. Był to gest kurtuazyjny, mający jednak i przyczyny praktyczne. Liczba wsiadających przekłada się mianowicie na ilość gorących napoi, które można przygotować w ciągu kilku minut, zanim się ruszy dalej.

Gastronomiczne zaplecze polskich kolei powoli zdąża ku nowoczesności. Utknęło jednak na stacji prywatyzacja

Marka z potencjałem – zgodnie mówią o Warsie Zbigniew Terek, prezes spółki w latach 2006 – 2008, Czesław Warsewicz, były prezes PKP InterCity, i Waldemar Krzystek – ajent z 30-letnim stażem. Przychylnie, choć już bez entuzjazmu, wypowiada się też obecny szef InterCity Krzysztof Celiński, którego firma chciała odkupić połowę akcji barowo-restauracyjnej spółki od Skarbu Państwa. Nie miała konkurentów, ale resort skarbu właśnie unieważnił przetarg, bo nie satysfakcjonowała go oferta inwestora. I będzie się zastanawiać, co z tą pełną potencjału marką począć dalej.

Tajemniczy potencjał

Na czym ten potencjał polega, już za bardzo nikt nie umie powiedzieć – poza tym, że markę kojarzy każdy Polak, ale niestety nie najlepiej. Wszyscy za to są pewni, że Wars może być bardzo dobrą firmą, zwłaszcza gdyby mógł pojechać dalej już bez Skarbu Państwa. Gdyby jego właścicielem stały się PKP InterCity, a potem odsprzedały część lub całość udziałów komuś, kto się zna na restauracyjno-barowym biznesie, na przykład firmie kateringowej. Choć to przekonanie podziela także Ministerstwo Skarbu, spółka jakoś nie może ruszyć samodzielnie dalej, choć o prywatyzacji mówi się od ładnych kilku lat. Wars i tak uzależniony jest od InterCity, bo zawarte z nimi umowy zapewniają im dziś ok. 90 proc. przychodów. Dlatego Celiński mówi: – Możemy zmodyfikować naszą ofertę...