Komorowski – patron reform

autor zdjęcia: Mirosław Owczarek

źródło: Rzeczpospolita

autor zdjęcia: Janusz Brzeziński

źródło: Fotorzepa

Nie jest prawdziwa opinia, że PO, mając swój rząd i prezydenta, nie ma już usprawiedliwienia dla braku zmian w państwie. Dwie kolejne kampanie wyborcze nakładają poważne ograniczenia na działania rządu – pisze szef Instytutu Spraw Publicznych

Objęcie urzędu prezydenta przez Bronisława Komorowskiego to nie tylko sukces Platformy Obywatelskiej. To także zamknięcie pierwszego etapu planu politycznego, który ogłosił Donald Tusk w styczniu tego roku. Plan ten obejmuje trzy kolejne cykle wyborcze (wybory prezydenckie, samorządowe

i parlamentarne), a jego celem było nie tylko niedopuszczenie do powrotu do władzy PiS, ale przede wszystkim wdrożenie planu reform, które mają sprawić, że Polska wykorzysta szanse rozwojowe, jakie się przed nami otworzyły w wyniku udanej transformacji gospodarczej i politycznej.

Nie tylko na papierze

Reformy te potrzebne są nie tylko w obliczu wciąż trwającego światowego kryzysu gospodarczego, ale także w sytuacji, gdy proste rezerwy rozwojowe (młoda, tania i względnie dobrze wykształcona siła robocza) będą się wyczerpywać. Polska potrzebuje reform, żeby nie tylko redukować narastający deficyt budżetowy, ale przede wszystkim po to, by móc skutecznie konkurować w europejskim i światowym podziale pracy oraz dalej zmniejszać dystans rozwojowy i cywilizacyjny, jaki nas dzieli od krajów Europy Zachodniej.

Zwycięstwo w wyborach prezydenckich to dopiero pierwszy krok w realizacji tego planu. Projektom Tuska nie grozi już prezydenckie weto. Jednak perspektywa dwóch kolejnych kampanii wyborczych będzie nakładała poważne ograniczenia polityczne na reformatorskie możliwości działania...