5. Brygada Wileńska znów w polu
Major „Łupaszka” 5 kwietnia 1945 r. wyruszył w pole na czele zawiązku odtwarzanej 5. Brygady Wileńskiej AK (było to wówczas zaledwie 40 partyzantów). Po miesiącu liczebność jego oddziału wzrosła do 110 ludzi, a 5 czerwca 1945 r. wynosiła 210 żołnierzy
Rozbrojenie przez wojska sowieckie w lipcu 1944 r. wileńskich i nowogrodzkich oddziałów AK nie stanowiło końca działalności niepodległościowej ich dowódców i żołnierzy. Wielu spośród nich wymknęło się z „kotła" w Puszczy Rudnickiej i podjęło próbę przedarcia się z bronią w ręku za Niemen, na tereny położone na zachód od linii Curzona.
5. Brygada Wileńska AK dowodzona przez mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszkę", zwolniona przez ppłk. A. Krzyżanowskiego „gen. Wilka" z obowiązku uczestnictwa w operacji „Ostra Brama", nie wzięła udziału w walkach o Wilno, lecz atakując mniejsze jednostki niemieckie, usiłowała oderwać się od nadchodzących wojsk sowieckich. Dotarła do Puszczy Grodzieńskiej, lecz tam część jej pododdziałów została rozbrojona. Reszta, podzielona przez „Łupaszkę" na małe grupki, kontynuowała marsz na zachód. Udało się ustalić losy siedmiu takich grupek. Jedna została wybita przez Sowietów jeszcze przed przekroczeniem Niemna, dwie rozbrojone i wcielone do LWP, kolejna zawróciła na Wileńszczyznę, by tam kontynuować dalszą walkę, jednak trzy (w tym jedna z samym Z. Szendzielarzem) dotarły na teren południowo-wschodniej części dzisiejszego województwa białostockiego (powiat Bielsk Podlaski).
W końcu sierpnia 1944 r. „Łupaszka" zdołał nawiązać kontakt z komendantem Białostockiego Okręgu AK ppłk. Władysławem...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta