Używamy plików cookies, by ułatwić korzystanie z naszych serwisów.
Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.

Szukaj w:
[x]
Prawo
[x]
Ekonomia i biznes
[x]
Informacje i opinie
ZAAWANSOWANE

5. Brygada Wileńska znów w polu

06 kwietnia 2011 | Żołnierze wyklęci | Tomasz Łabuszewski Kazimierz Krajewski
Mjr Zygmuny  Szendzielarz  „Łupaszka”, dowódca  5. Brygady Wileńskiej AK i por. Marian Pluciński „Mścisław”, dowodca  4. szwadronu  tej jednostki  (wiosna 1945 r.)
źródło: IPN
Mjr Zygmuny Szendzielarz „Łupaszka”, dowódca 5. Brygady Wileńskiej AK i por. Marian Pluciński „Mścisław”, dowodca 4. szwadronu tej jednostki (wiosna 1945 r.)
1. szwadron  5. Brygady Wileńskiej por. „Zygmunta”  wraz z oddziałem  ppor. „Młota” wkracza do Jabłonny Lackiej
źródło: IPN
1. szwadron 5. Brygady Wileńskiej por. „Zygmunta” wraz z oddziałem ppor. „Młota” wkracza do Jabłonny Lackiej
Żołnierze 2.  i 4. szwadronu  5. Brygady  Wileńskiej
źródło: IPN
Żołnierze 2. i 4. szwadronu 5. Brygady Wileńskiej
Kadra 5. Brygady Wileńskiej. Od lewej:  mjr Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka”,  por. Jerzy Jezierski „Stefan”, ppor. Władysław Łukasiuk „Młot”, por. Zygmunt Błażejewicz „Zygmunt”, ppor. Lucjan Minkiewicz „Wiktor”, ppor. Jan Zaleski „Zaja”
źródło: IPN
Kadra 5. Brygady Wileńskiej. Od lewej: mjr Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka”, por. Jerzy Jezierski „Stefan”, ppor. Władysław Łukasiuk „Młot”, por. Zygmunt Błażejewicz „Zygmunt”, ppor. Lucjan Minkiewicz „Wiktor”, ppor. Jan Zaleski „Zaja”
Przeprawa przez  Narew k. Tykocina, pierwszy z prawej  por. Marian Pluciński „Mścisław”
źródło: IPN
Przeprawa przez Narew k. Tykocina, pierwszy z prawej por. Marian Pluciński „Mścisław”
Grupa żołnierzy  2. pp „ludowego” WP, rozbrojona przez  szwadron por.  „Zygmunta”  pod wsią Sikory,  8 sierpnia 1945 r.
źródło: IPN
Grupa żołnierzy 2. pp „ludowego” WP, rozbrojona przez szwadron por. „Zygmunta” pod wsią Sikory, 8 sierpnia 1945 r.
Odpoczynek  partyzantów  – z gitarą „Kim”  (ciężko ranny w boju  z NKWD w Puszczy  Białowieskiej)
źródło: IPN
Odpoczynek partyzantów – z gitarą „Kim” (ciężko ranny w boju z NKWD w Puszczy Białowieskiej)
Partyzanci  z 2 szwadronu  5. Brygady  Wileńskiej, stoi ppor.  Mikołaj Kuroczkin  „Leśny” (jeden  z najdzielniejszych  żołnierzy prawosławnych służących pod rozkazami  majora „Łupaszki”)
źródło: IPN
Partyzanci z 2 szwadronu 5. Brygady Wileńskiej, stoi ppor. Mikołaj Kuroczkin „Leśny” (jeden z najdzielniejszych żołnierzy prawosławnych służących pod rozkazami majora „Łupaszki”)
Zastępca dowodcy 5 Brygady Wileńskiej, kpt. Leon Lech Beynar „Nowina”, znany później jako Paweł Jasienica
źródło: IPN
Zastępca dowodcy 5 Brygady Wileńskiej, kpt. Leon Lech Beynar „Nowina”, znany później jako Paweł Jasienica
Kadra oficerska  5. Brygady. Od lewej: ppor. „Leśny”, por.  „Stefan”, ppor. „Wiktor”, por. „Mścisław”, por.  „Zygmunt”, mjr  „Łupaszka”, ppor. „Młot”
źródło: IPN
Kadra oficerska 5. Brygady. Od lewej: ppor. „Leśny”, por. „Stefan”, ppor. „Wiktor”, por. „Mścisław”, por. „Zygmunt”, mjr „Łupaszka”, ppor. „Młot”
Od lewej plut. Henryk Wieliczko „Lufa”,  por. Marian Pluciński „Mścisław”  i por. Zygmunt  Błażejewicz  „Zygmunt”
źródło: IPN
Od lewej plut. Henryk Wieliczko „Lufa”, por. Marian Pluciński „Mścisław” i por. Zygmunt Błażejewicz „Zygmunt”
Posterunek MO  w Boćkach po akcji  por. „Zygmunta”
źródło: IPN
Posterunek MO w Boćkach po akcji por. „Zygmunta”

Major „Łupaszka” 5 kwietnia 1945 r. wyruszył w pole na czele zawiązku odtwarzanej 5. Brygady Wileńskiej AK (było to wówczas zaledwie 40 partyzantów). Po miesiącu liczebność jego oddziału wzrosła do 110 ludzi, a 5 czerwca 1945 r. wynosiła 210 żołnierzy

Rozbrojenie przez wojska sowieckie w lipcu 1944 r. wileńskich i nowogrodzkich oddziałów AK nie stanowiło końca działalności niepodległościowej ich dowódców i żołnierzy. Wielu spośród nich wymknęło się z „kotła" w Puszczy Rudnickiej i podjęło próbę przedarcia się z bronią w ręku za Niemen, na tereny położone na zachód od linii Curzona.

5. Brygada Wileńska AK dowodzona przez mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszkę", zwolniona przez ppłk. A. Krzyżanowskiego „gen. Wilka" z obowiązku uczestnictwa w operacji „Ostra Brama", nie wzięła udziału w walkach o Wilno, lecz atakując mniejsze jednostki niemieckie, usiłowała oderwać się od nadchodzących wojsk sowieckich. Dotarła do Puszczy Grodzieńskiej, lecz tam część jej pododdziałów została rozbrojona. Reszta, podzielona przez „Łupaszkę" na małe grupki, kontynuowała marsz na zachód. Udało się ustalić losy siedmiu takich grupek. Jedna została wybita przez Sowietów jeszcze przed przekroczeniem Niemna, dwie rozbrojone i wcielone do LWP, kolejna zawróciła na Wileńszczyznę, by tam kontynuować dalszą walkę, jednak trzy (w tym jedna z samym Z. Szendzielarzem) dotarły na teren południowo-wschodniej części dzisiejszego województwa białostockiego (powiat Bielsk Podlaski).

W końcu sierpnia 1944 r. „Łupaszka" zdołał nawiązać kontakt z komendantem Białostockiego Okręgu AK ppłk. Władysławem...

Dostęp do treści Archiwum.rp.pl jest płatny.

Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.

Ponad milion tekstów w jednym miejscu.

Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"

Zamów
Unikalna oferta
Brak okładki

Wydanie: 8896

Spis treści
Zamów abonament