3000 polskich marynarzy

źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe

Prezydent Władysław Raczkiewicz wśród kandydatów na marynarzy polskiej floty handlowej, prawdopodobnie rok 1941

źródło: EAST NEWS

Transatlantyk M/s „Piłsudski” wpływa do portu w Gdyni, lata 30.

źródło: east news, archiwum „mówią wieki”, wikipedia

Plakat „Gdynia – nowy port nad Bałtykiem”, rys. Stefan Norblin, 1925 r.

źródło: east news, archiwum „mówią wieki”, wikipedia

Budowany kadłub S/s „Olza” na pochylni w Stoczni Gdyńskiej

źródło: east news, archiwum „mówią wieki”, wikipedia

Mamert Stankiewicz, legenda polskiej marynarki, jako kapitan transatlantyka M/s „Piłsudski”

źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe

Uroczystość poświęcenia M/s „Chrobry”, lipiec 1939 r.

źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, archiwum „Mówią wieki”

Masowiec S/s „Robur III”, który w czasie wojny pływał pod nazwą „Kmicic”

źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, archiwum „Mówią wieki”

Marynarze z transportowca Polskiej Marynarki Wojennej ORP „Wilia” i żołnierze francuskich wojsk kolonialnych w Casablance w 1940 r.

źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, archiwum „Mówią wieki”

Stanisław Lehr, kapitan S/s „Lwów”

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Zaladunek żołnierzy Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich na francuski statek przed wyruszeniem do Norwegii, kwiecień 1940 r

źródło: archiwum „mówią wieki”, wikipedia, narodowe archiwum cyfrowe

Statek pasażersko-towarowy S/s „Warszawa” pływający podczas wojny na Morzu Śródziemnym

źródło: archiwum „mówią wieki”, wikipedia, narodowe archiwum cyfrowe

Drobnicowiec S/s „Śląsk”, który w 1940 r. uciekł przed internowaniem z portu Kaolack we francuskim Senegalu

źródło: archiwum „mówią wieki”, wikipedia, narodowe archiwum cyfrowe

Drobnicowiec ms „Stalowa Wola”, który w lipcu 1940 r. uciekł z Dakaru

źródło: archiwum „mówią wieki”, wikipedia, narodowe archiwum cyfrowe

Ochotnicy do armii polskiej we Francji przewożeni z Grecji przez S/s „Warszawa”, 1940 r.

źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe

Księżna Kentu wizytuje ORP „Gdynia” (eks-„Kościuszko”), okręt-bazę Polskiej Marynarki Wojennej, 1940 r.

źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe

Polscy żołnierze na pokładzie alianckiego statku

źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe

Brytyjski konwój na Morzu Śródziemnym

źródło: narodowe archiwum cyfrowe, archiwum „mówią wieki”, wikipedia

Drobnicowiec S/s „Narwik” (brytyjskiego typu Empire) zakupiony w 1942 r. przez rząd RP dla spółki okrętowej GAL

źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe

Polscy marynarze i przewożeni żołnierze brytyjscy na M/s „Sobieski”, 1940 r.

źródło: narodowe archiwum cyfrowe, archiwum „mówią wieki”, wikipedia

Ratowanie rozbitków z zatopionego statku

źródło: narodowe archiwum cyfrowe, archiwum „mówią wieki”, wikipedia

Jerzy Mieszkowski, kapitan S/s „Paderewski” storpedowanego na Atlantyku w 1942 r.

źródło: ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI”, wikipedia

Niemiecki wodnosamolot He-115 bombarduje aliancki statek na Morzu Północnym

źródło: ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI”, wikipedia

Ciężko uszkodzony torpedą S/s „Warszawa” na holu brytyjskiej korwety, 26 grudnia 1942 r. Polski statek wkrótce ponownie został storpedowany i zatonął u brzegów Libii

źródło: ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI”, wikipedia

Frachtowiec S/s „Wigry”, który zatonął w wyniku sztormu u wybrzeży Islandii nocą z 15 na 16 stycznia 1942 r.

źródło: ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI”, wikipedia

Alianckie statki płoną na redzie Bari po niemieckim nalocie 2 grudnia 1943 r. – na dno poszedł wówczas także polski drobnicowiec „Lwów”

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Tonie storpedowany statek handlowy

źródło: archiwum „mówią wieki”, muzeum arkadego fiedlera

Transatlantyk S/s „Kościuszko” w listopadzie 1939 r. został przemianowany na ORP „Gdynia” i do 1941 r. służył jako baza Polskiej Marynarki Wojennej. Potem powrócił do dawnej nazwy i na szlaki morskie jako transportowiec

źródło: archiwum „mówią wieki”, muzeum arkadego fiedlera

Bronislaw Hurko, kapitan S/s „Tobruk” pływającego w konwojach do Murmańska

źródło: archiwum „mówią wieki”, muzeum arkadego fiedlera

Tadeusz Dybek (z prawej), kapitan S/s „Kromań”. W środku jego żona Irena

źródło: archiwum „mówią wieki”, muzeum arkadego fiedlera

S/s „Kromań”, mały tramp zwodowany w 1912 r., który pływał pod polską banderą w barwach Bałtyckiej Spółki Okrętowej

źródło: Wikipedia, ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI”

M/s „Chrobry”, fot. z 1939 r.

źródło: Wikipedia, ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI”

Działo kal. 152 mm zamontowane na rufie M/s „Chrobry”

źródło: Wikipedia, ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI”

Chrobry” płonie w norweskim Vestfjordzie, 14 – 15 maja 1940 r., zdjęcie wykonane z szalupy ratunkowej

źródło: Wikipedia, ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI”

Marynarze uratowani z „Chrobrego” na pokładzie brytyjskiego statku „Ulster Monarch”

źródło: Fotorzepa

Zygmunt Deyczakowski, kapitan M/s „Batory”, z oficerami alianckimi

źródło: ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI”, wikipedia, east news

M/s „Batory” przybija do nabrzeża w Nowym Jorku, 1936 r.

źródło: EAST NEWS

M/s „Batory” powraca do Gdyni po wojennej tułaczce, kwiecień 1946 r

Najważniejsze było mężne, ofiarne i odpowiedzialne wypełnianie obowiązku przez załogi naszej „drugiej małej floty”. Godne przyczynienie się do zwycięstwa w wojnie...

Początki polskiej floty handlowej były bardzo trudne. Próby tworzenia towarzystw żeglugowych i pozyskiwania statków okazywały się mało skuteczne, a same spółki – efemeryczne. Wyjątkiem była Sarmacja – zarejestrowana w Krakowie, mająca Gdańsk za port macierzysty. Działała w latach 1919 – 1926 i w szczytowym okresie dysponowała sześcioma statkami. Kolejny etap rozwoju wyznacza budowa polskiego „okna na świat" – portu w Gdyni i rok 1926, kiedy za sprawą ministra przemysłu i handlu Eugeniusza Kwiatkowskiego powstało państwowe przedsiębiorstwo Żegluga Polska. Wkrótce po nim przybyło kilku kolejnych znaczących armatorów: Polsko-Skandynawskie Towarzystwo Transportowe Polskarob, polsko-brytyjski Polbryt, a także Gdynia – Ameryka Linie Żeglugowe (GAL), znany pod tą nazwą od 1934 r., lecz pływający przez Atlantyk od roku 1930.

Powyższe cztery spółki posiadały niemal cały polski tonaż handlowy.

Ostatnie lata przed wojną to okres ponownego szybszego rozwoju. Przybyło kilkanaście nowych frachtowców, jednak najbardziej doniosłe było podniesienie bander na czterech nowych transatlantykach. Wcześniej GAL dysponował trzema zbudowanymi między 1910 a 1915 r. jednostkami: „Polonią", „Kościuszką" i „Pułaskim". Od 1933 do 1938 r. wskutek zmniejszenia liczby pasażerów na trasie transatlantyckiej obsługiwały one linię palestyńską (między Rumunią a portami Turcji, Grecji...