Czekając na mesjasza

źródło: Claroscuro

Z Zazą Burczuladze rozmawia Krzysztof Cieślik

Jak głębokie piętno odcisnęła ostatnia wojna na pana ojczyźnie?

Zaza Burczuladze: Gruzja straciła trochę terytoriów i zyskała trochę uchodźców. Poza tym nic istotnego się nie zmieniło. W powojennej Gruzji lubię szczególnie jedną rzecz: teraz jest mniej wojskowego ględzenia.

Co myślą dziś Gruzini o wojnie? Jak ją oceniają?

– Gruzini nie myślą dziś o wojnie i w ogóle jej nie oceniają. Dziś Gruzin może pamiętać tę wojnę jako zły sen. Zły, ale bardzo krótki. Ta wojna przypominała bardziej jakąś reklamę kiepskiej jakości niż prawdziwą wojnę.

Gdyby czytelnik chciał czerpać wiedzę z pana powieści, to wydawałoby mu się, że żadnej wojny z Rosją właściwie nie było (no, w każdym razie nikogo ona nie interesowała), a Lech Kaczyński zginął podczas wizyty u Saakaszwilego. Skąd taka interpretacja?

Kiedy Saakaszwili i Kaczyński zbliżali się do granicy z Południową Osetią, gruzińska telewizja oświadczyła, że jacyś snajperzy strzelają do delegacji i że jeden z ochroniarzy ocalił obydwu prezydentów. Sądzę, że cała ta sytuacja była ustawiona, że to była propaganda. Więc wymyśliłem własną scenę, w której Czeczeni atakują konwój i porywają Kaczyńskiego.

Kim w Gruzji jest dziś Lech Kaczyński?

Kaczyński był przyjacielem Saakaszwilego. Gruzińska telewizja...