Brońmy polszczyzny!

autor zdjęcia: Paweł Gałka

źródło: Rzeczpospolita

Największym zagrożeniem dla języka polskiego są organy powołane do jego ochrony – pisze adwokat

U stawa z 7 października 1999 r.  o języku polskim  (tekst jedn. DzU z 2011 r. nr 43, poz. 999) nakłada na „wszystkie organy władzy publicznej oraz instytucje i organizacje uczestniczące w życiu publicznym" obowiązek ochrony języka polskiego, która polegać ma m.in. na „dbaniu o poprawne używanie języka i doskonaleniu sprawności językowej jego użytkowników". Stwierdzić niestety trzeba, iż obecnie największe zagrożenia dla polszczyzny przychodzą właśnie od strony organów ustawowo powołanych do jej ochrony.

Nie mam tu na myśli  niechlujstwa i pospolitej nieporadności językowej, z jaką niezmiennie od dziesięcioleci zderzamy się  przy  kontaktach z  urzędami i sądami. W końcu zdążyliśmy się z tą uciążliwością  oswoić i traktujemy ją jak coś oczywistego i immanentnego dla   każdej władzy publicznej, przynajmniej w naszym wciąż dopiero dochodzącym do siebie kraju.  Chodzi mi  o szerzenie, zwłaszcza w ostatnim czasie, obcych  polszczyźnie dziwacznych manier językowych, prowadzących do popularyzacji i usankcjonowania  poprzez uzus  elementarnych błędów gramatycznych   i ortograficznych, które popełniane są  i utrwalane zapewne   nawet nieświadomie, a to na skutek nieuctwa i wywołanej nim tolerancji dla każdej nowinki językowej, zwłaszcza gdy jest ona podana drukiem, a jeszcze bardziej – w dokumencie...