![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Kiedy do zagranicznych kosztów stosować krajowe ograniczenia
CIT. Wydatki przypisane do zakładu osoby prawnej spoza Polski nie podlegają obowiązkowej korekcie tylko wtedy, kiedy dotyczą rozliczeń wewnątrz podmiotu.
W praktyce gospodarczej występują różne sposoby rozliczeń z określonych tytułów pomiędzy centralą a zakładem, jednak wydaje się, że podstawowymi metodami są:
a) alokacja kosztów tzw. ogólnego zarządu (poniesionych przez centralę, ale dotyczących funkcjonowania podmiotu jako całości) do oddziału według określonego klucza alokacji, oraz
b) bezpośrednie poniesienie kosztu na rzecz oddziału (np. w formie zakupu towaru przeznaczonego do dalszej odprzedaży) lub zapłata za fakturę wystawioną na oddział przez centralę.
Takie określenia powodują jeszcze jedno pytanie. Chodzi o wydatki poniesione przez centralę zagraniczną, związane z działalnością jej zakładu zagranicznego w Polsce, potrącone z zysku tego zakładu, a więc zaliczone (przypisane) do kosztów uzyskania przychodów zakładu na podstawie noty obciążeniowej. Czy, w celu wykluczenia konieczności zastosowania instytucji obowiązkowej korekty, powinny być one uregulowane przez centralę w terminach określonych w art. 15b ust. 1 i 2 ustawy o CIT?...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
