Polityka wschodnia wymaga rekonstrukcji

autor zdjęcia: Viktor Drachev

źródło: AFP

Polscy politycy nie potrafią wypracować wspólnego stanowiska w kwestiach energetycznych. Na zdjęciu gazociąg Jamał–Europa

Zamiast pióra każdy polski premier 
powinien przy nominacji dostawać mapę, 
by nie zapominał, gdzie leży Polska. 
Przydałaby się przy dyskusji o podpisaniu przez EuroPolGaz listu intencyjnego 
w sprawie gazociągu Jamał II – pisze lider PJN.

Brak determinacji i niewykorzystane szanse? Być może tak właśnie po latach napiszą o dzisiejszej polityce zagranicznej rozdartej pomiędzy interesami dwóch głównych partii. O dziwo, gdy się czyta uwagi Krzysztofa Liska z PO czy Macieja Olex-Szczytowskiego, doradcy ekonomicznego Radosława Sikorskiego, można odnieść wrażenie, że już nie tylko opozycja ostrożnie ogłasza „sukcesy".

Brutalna rzeczywistość

Lisek ujmuje to tak: „Za stan rzeczy u naszych wschodnich granic w dużym stopniu odpowiada nasza polityka połowicznych celów, środków i zaangażowania". Niemoc dotyczy zarówno tego, co moglibyśmy zrobić o własnych siłach, jak i tego, co zależy od Unii Europejskiej. Na przeszkodzie zwykle stoją „oni". Lisek nie może wszak obciążyć własnego rządu. I PO, i PiS szukają winnych na zewnątrz. Winni to Unia, Litwini, Niemcy i oczywiście „Ruscy". Jednym słowem – to nie my odpowiadamy za zły stan rzeczy.

Dla PO to usprawiedliwienie dla ograniczenia ambicji, dla PiS uzasadnienie braku skuteczności. A tu nie ma co narzekać na „onych". To, co mieliśmy dostać od Wuja Sama czy Ciotki Angeli, już dostaliśmy. Wejście do NATO i UE skończyło się pomyślnie, a idealizm w relacjach na świecie i tak wyparował z nastaniem kryzysu. Jako pierwszy od lat polityk PO Lisek szczerze pisze, że są jednak problemy i zostawia margines...