Test dla słowackiej gospodarki

źródło: AFP

1 stycznia 2009 roku: Słowacy przyjęli euro z radością. Późniejsza recesja nieco ostudziła proeuropejski entuzjazm.

Trzy lata perypetii Bratysławy ze wspólną europejską walutą stanowią cenne, choć niepełne źródło doświadczeń.

Korona słowacka została włączona do systemu ERM II w listopadzie 2005 r. przy kursie 38,455 SKK za euro. Podczas uczestnictwa w tym mechanizmie zyskiwała na wartości, skutkiem czego dwukrotnie (w 2007 i 2008 r.) podnoszono jej kurs centralny. Wiosną 2008 r. Komisja Europejska pozytywnie oceniła Słowację pod względem wypełnienia kryteriów konwergencji, co zaowocowało rekomendacją przyjęcia tego kraju do grona państw posługujących się wspólną walutą europejską.

Dzisiaj już widać, że okres poprzedzający akcesję Słowacji do strefy euro można ocenić jako idealny, jeżeli celem miało być przystąpienie do strefy euro. Panująca w latach 2004–2007 bardzo dobra koniunktura gospodarcza oraz brak napięć na rynkach finansowych ułatwiały wypełnienie kryteriów: fiskalnego, stóp procentowych oraz kursowego. Jeżeli jednak celem okresu przygotowawczego byłaby rzetelna ocena korzyści i kosztów przyjęcia euro oraz optymalizacja skutków ekonomicznych, to ocena jest dużo trudniejsza.

Cofnijmy się o kilka miesięcy. Od maja 2008 r., kiedy po raz drugi rewaluowany został kurs centralny korony w systemie ERM II (do ostatecznego, jak się później okazało, poziomu 30,126 za euro), fluktuacje tej waluty były już w zasadzie symboliczne, gdyż rynki finansowe uznały, że nowy kurs centralny będzie też kursem konwersji. Korona, podobnie jak inne upłynnione waluty państw...