Nieobecność usprawiedliwiona nie spowoduje obniżenia zasiłku

Ustalając podstawę wymiaru świadczeń chorobowych, często trzeba w niej uwzględnić wynagrodzenie za miesiące nie w pełni przepracowane przez ubezpieczonego. Taką pensję przed jej wyliczeniem należy uzupełnić

W takiej sytuacji pracownikowi uzupełnia się wynagrodzenie do pełnej wysokości. Polega to na ustaleniu wynagrodzenia, które pracownik osiągnąłby, gdyby przepracował pełny miesiąc kalendarzowy.

Zasady uzupełniania wynagrodzenia określa art. 37 ust. 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm., dalej ustawa zasiłkowa). Ustawodawca odróżnił w nim uzupełnianie wynagrodzenia przysługującego w stałej miesięcznej wysokości od takiego należnego w zmiennej wielkości.

Przedstawiamy wyjaśnienia dotyczące najczęstszych wątpliwości pracodawców.

KILKA DNI ABSENCJI

- Czy w podstawie wymiaru świadczeń należy przyjąć wynagrodzenie za miesiące nie w pełni przepracowane?

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego i innych świadczeń dla pracownika stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Gdy nie przepracował jeszcze tego okresu, podstawę wymiaru zasiłku należy ustalić, przyjmując do obliczeń wynagrodzenie wypłacone za pełne miesiące kalendarzowe zatrudnienia przed miesiącem, w którym powstała niezdolność do pracy.

Przez wynagrodzenie uwzględniane w podstawie wymiaru zasiłku rozumiemy, zgodnie z art. 3 pkt 3...