O racje wykonawca powalczy w sądzie

źródło: materiały prasowe

Stosowanie postanowień wzorów umownych FIDIC 
na gruncie prawa polskiego często stwarza problemy
– pisze prawnik.

W 2000 r. ukazały się polskie wydania „Warunków ogólnych kontraktu na budowę", stworzonych przez Międzynarodową Federację Inżynierów Konsultantów (tzw. warunki FIDIC).

Stosunkowo krótka historia warunków FIDIC w Polsce przekłada się na – jak dotychczas – nader skromny dorobek orzecznictwa sądów powszechnych i Sądu Najwyższego w sprawach rozpatrywanych na tle ich postanowień. Brak ten jest tym bardziej odczuwalny ze względu na fakt, że warunki FIDIC powstały na tle systemu common law i przy wykorzystaniu instytucji prawnych z niego wywodzonych. Z tych względów stosowanie postanowień wzorów umownych FIDIC na gruncie prawa polskiego stwarza problemy.

Subklauzula 20.1

Jednym z j konfliktogennych postanowień wzoru FIDIC jest Subklauzula 20.1., stanowiąca podstawę do zgłaszania roszczeń przez Wykonawcę w toku procesu budowlanego. Postanowienie to zakłada, iż Wykonawca powinien dać Inżynierowi Kontraktu „powiadomienie, opisujące wydarzenie lub okoliczność, powodującą roszczenie nie później niż 28 dni po tym, kiedy Wykonawca dowiedział się lub powinien był dowiedzieć się o tym wydarzeniu lub okoliczności".

Dotyczy to roszczeń z jakiegokolwiek tytułu, a zatem nie tylko tytułem dodatkowego wynagrodzenia, ale także odszkodowania, zwrotu nienależnego świadczenia itd. Jeżeli Wykonawca nie dochowa tego terminu, to –...