Dama z buńczukiem

autor zdjęcia: Jerzy Danilewicz

źródło: Plus Minus

W domu pomocy powstała 
muzułmańska gmina. Jedyna taka na świecie. 
Pani prezes stworzyła ją z bezdomnych katolików i liczy 
na wsparcie 
firm arabskich.

Podlodów, numer osiem. Droga prowadzi wzdłuż zapuszczonych stawów rybnych. Mija popegeerowskie osiedle. Kończy się w lesie bramą wjazdową. Przy budynku obok drobny mężczyzna. Szczera, chrześcijańska twarz.

– Pan tu jest kierownikiem?

– Raczej cieciem. Do pani prezes pierwsza alejka w prawo, potem pierwsza w lewo i już.

Kilka parterowych budynków mieszkalnych, zabudowania gospodarcze. Jakieś zamieszanie, sprzęty, tobołki, ktoś się wprowadza lub wyprowadza. Jeszcze dalej kamper z doczepioną łódką. Blok, mieszkanie na parterze, pani prezes leży w łóżku. Obok, w pościeli, dwa pieski. – Mam dziś urodziny, więc trochę je rozpieszczam – tłumaczy. Na nogę zakłada ortezę i gramoli się. – Pośliznęłam się i pogruchotałam.

W gabinecie kwiaty, ciasto, co chwila dzwoni telefon z życzeniami. Jubilatka, 67 lat, postawna, srebrne włosy, dokonuje autoprezentacji. – Elżbieta Maria Tarkowska-Chatila, to drugie od nazwiska jednego z mężów – wyjaśnia. – Jestem muzułmanką i księżną, mój ród wywodzi się z dawnego północnokaukaskiego szamchałstwa ze stolicą we wsi Tarki, przedmieścia dzisiejszej Machaczkały – mówi z dumą i wielką godnością osobistą. Prawie widać koronę na jej głowie.

Folwark książęcy

Fundacja Tarkowskich Herbu Klamry prowadzi w Polsce kilka domów pomocy. Przed dziesięcioma laty kupiła nieco ponad...