Po odejściu, ale bez związku z rozstaniem

Charakter prawny roszczenia, a nie fakt zatrudnienia, decyduje o konieczności odprowadzenia daniny. Różnicę łatwo dostrzec, gdy obok zaległego wynagrodzenia były podwładny domaga się odsetek.

Wypłata świadczeń dla pracownika, z którym firma się rozstała, niekiedy następuje po dłuższym czasie, szczególnie jeśli dochodzi do sporu sądowego. W tej sytuacji trzeba zwrócić uwagę na charakter prawny roszczenia – to, czy ma bezpośrednie źródło w łączącym wcześniej strony stosunku pracy czy nie, oraz czy ma związek z rozstaniem.

Przykład

Pracodawca wręczył panu Markowi wypowiedzenie zmieniające warunki pracy i płacy. Podwładny odwołał się od niego do sądu z wnioskiem o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne. W trakcie trwania sporu przed sądem pracy szef wypowiedział mu umowę definitywnie, gdyż likwidował jego stanowisko w trybie ustawy z 13 marca 2003 r. Pan Marek nie kwestionował skuteczności drugiego wymówienia. Doszło do rozwiązania stosunku pracy. Aby zakończyć spór sądowy, strony zdecydowały się zawrzeć ugodę pozasądową, na mocy której pracodawca wypłaci etatowcowi określoną kwotę. Zdaniem ZUS odszkodowanie to ma związek ze stosunkiem pracy, gdyż spór dotyczył zasadności przesłanek wypowiedzenia zmieniającego. Nie ma natomiast bezpośredniego związku z rozwiązaniem stosunku pracy, skoro ustał on przed zawarciem ugody pozasądowej, a pracownik nie kwestionował wypowiedzenia w trybie ustawy z 13 marca 2003 r. Odszkodowanie to należy potraktować jako przychód ze stosunku pracy i oskładkować na ogólnych

...