Podatnik nie musi osobiście rozliczać się z fiskusem i prowadzić ksiąg
Pełnomocnictwo może zostać ustanowione poprzez wpisanie odrębnej klauzuli w umowie o prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Powinno mieć jednak postać osobnego dokumentu, który może stanowić załącznik do niej.
Prowadzę działalność gospodarczą i rozliczam się na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Powierzyłem prowadzenie mojej księgowości biuru rachunkowemu. Przesłałem do urzędu skarbowego informację o prowadzeniu moich ksiąg przez biuro. Czy to oznacza, że ustanowiłem pełnomocnika do urzędu skarbowego, czy jednak muszę złożyć pełnomocnictwo osobno? – pyta czytelnik.
Ustanowienie pełnomocnika przez podatnika ma istotne znaczenie, gdyż oznacza, że działania pełnomocnika wywołują skutki prawne dla podatnika. Według art. 145 ordynacji podatkowej (dalej: o.p.) pisma doręcza się stronie, a gdy strona działa przez przedstawiciela – temu przedstawicielowi.
Stosownie do art. 137 § 1 o.p. pełnomocnikiem może być osoba fizyczna o pełnej zdolności do czynności prawnych. Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie lub złożone ustnie do protokołu. Obowiązkiem pełnomocnika jest dołączenie do akt oryginału lub urzędowo poświadczonego odpisu pełnomocnictwa. Jeśli więc dana osoba ma działać w sprawie jako pełnomocnik, to powinna złożyć do akt pełnomocnictwo lub jego odpis.
Powierzenie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów biuru rachunkowemu nie oznacza automatycznie, że biuro staje się pełnomocnikiem podatnika. Nie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta