Pilnie potrzebna jest społeczna zgoda na zaplanowany rozwój

autor zdjęcia: Marta Bogacz

źródło: Fotorzepa

Polacy nie doceniają znaczenia ładu przestrzennego

Ograniczenie anarchii i przywrócenie kontroli procesów urbanizacyjnych będzie o wiele trudniejsze, niż budowanie w latach 90. samorządu terytorialnego, na który wszyscy czekali.

Adam Kowalewski

Reforma samorządowa jest powszechnie oceniana jako jedna z najlepszych reform III RP. Jest dziś fundamentem naszej demokracji. W ocenach prezentowanych z okazji 25-lecia samorządów krytykowano jednak stan naszej gospodarki przestrzennej.

Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 przyjęta uchwałą Rady Ministrów (2012 r.) oraz raporty eksperckie, takie jak „Przestrzeń życia Polaków" oraz „Raport o ekonomicznych stratach i społecznych kosztach niekontrolowanej urbanizacji w Polsce" krytycznie oceniają niekontrolowane procesy urbanizacyjne, rozpraszanie zabudowy oraz ich skutki – straty społeczne i gospodarcze. Słabość planowania ujawnia się, gdy analizujemy realizację krajowej polityki przestrzennej.

Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 zakłada przywrócenie i uchwalenie ładu przestrzennego, zwłaszcza powstrzymanie szkodliwego zjawiska rozlewania się miast. Nie wprowadzono jednak barier prawnych i ekonomicznych koniecznych, aby zjawisko to ograniczyć, i zadaniem tym obarczono gminy. Jednak rady i wójtowie, działając pod naciskiem swoich elektoratów, polityków i grup interesu, często nie są w stanie kontrolować procesu urbanizacji. Jest to interes i zadanie państwa, jego realizację powinno zapewnić prawo oraz instrumenty polityki krajowej.

Prawo nie zapobiega złym zjawiskom...