Kowalczykowie podkładają bombę

źródło: cwik/newsweek polska/reporter

Jerzy i Ryszard Kowalczykowie. Ten pierwszy skonstruował i rozmieścił ładunki, drugi obliczył, ile materiału wybuchowego potrzeba

źródło: archiwum IPN w Szczecinie

Skalę zniszczeń dobrze widać w materiałach ze śledztwa

W uczelnianej auli miała się odbyć akademia ku czci zasłużonych esbeków i milicjantów. Dla coraz bardziej wrogich wobec komunizmu braci to było już za wiele. grzegorz waligóra

Eksplozja wstrząsnęła gmachem opolskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w środku nocy, 6 października 1971 r. Zniszczyła wnętrze uczelnianej auli, jej posadzkę i część stropu.

Wybuch postawił na nogi Służbę Bezpieczeństwa. Zakrojone na wielką skalę śledztwo doprowadziło do autorów zamachu: Jerzego i Ryszarda Kowalczyków. W nietypowy dla ówczesnej opozycji sposób bracia chcieli zaprotestować przeciwko nagradzaniu funkcjonariuszy milicji i esbeków, m.in. tych, którzy niecały rok wcześniej pacyfikowali robotników Wybrzeża.

Symbol cynizmu i zniewolenia

Bracia przyjechali do Opola z niewielkiej miejscowości Rząśniki położonej w pobliżu Wyszkowa. Pochodzili z patriotycznej rodziny. Po wojnie w ich domu ukrywali się partyzanci podziemia antykomunistycznego, a stryj Stanisław Kowalczyk walczył w Oddziale Narodowego Zjednoczenia Wojskowego i w 1952 r. został skazany na karę śmierci.

Ryszard (ur. 1937) jako uczeń szkoły średniej rozlepiał ulotki antykomunistyczne, był też przesłuchiwany przez bezpiekę w Pułtusku pod zarzutem słuchania Radia Wolna Europa. Z powodów politycznych nie mógł podjąć studiów w Warszawie. Możliwość taka pojawiła się na opolskiej WSP. Ukończywszy fizykę, w 1963 r. podjął na tej uczelni pracę, a w 1971 obronił na niej doktorat. Młodszy, Jerzy (ur. 1942) do Opola przybył po odbyciu służby wojskowej w 1961...