Ofensywa generała Brusiłowa

źródło: Wikipedia

Generał Aleksiej Brusiłow służył w carskiej armii, ale po rewolucji poparł bolszewików.

źródło: AFP

Lwów został zdobyty jeszcze w 1914 r. przez 3. Armię gen. Nikołaja Ruzskiego. Mimo ogromnego wsparcia 8. Armii dowodzonej przez Brusiłowa, laur zwycięzcy przypadł tylko Ruzskiemu.

W 1916 r. carska Rosja znalazła się o krok od zwycięstwa. Ojcem sukcesu, czyli operacji przełamania frontu austro-węgierskiego, był utalentowany, a zarazem kontrowersyjny generał Aleksiej Brusiłow.

Robert Cheda

Sukces militarny z 1916 r. nie przyniósł ostatecznego przesilenia. Rosja, za sprawą wewnętrznych sporów, stała już na progu rewolucji. Jak doszło do zaprzepaszczenia największego zwycięstwa oraz jak ułożyły się dalsze losy generała Brusiłowa?

Przyszły pogromca c.k. armii Aleksiej Brusiłow urodził się w gruzińskim Tyflisie, czyli obecnym Tbilisi, w 1853 r. Po ojcu generale carskiej armii odziedziczył zamiłowania wojskowe. Matka, Maria Luiza Nastojemska, pochodziła natomiast z polskiej rodziny szlacheckiej, co zaowocowało miłością do kawalerii. Zresztą rodzice bardzo wcześnie zmarli, dlatego opiekę nad Aleksiejem przejął dalszy krewny, który umieścił chłopca w elitarnym Korpusie Paziów pełniącym rolę gimnazjum przygotowującego szlachetnie urodzonych wychowanków do oficerskiej służby w imperium. Po ukończeniu Korpusu Brusiłow został skierowany do Pułku Dragonów Twerskich, a istota przydziału do prowincjonalnego garnizonu leżała w nieco przeciętnych wynikach nauki młodego junkra.

Aleksiej piął się po szczeblach oficerskiej kariery, obejmując na przełomie lat 70. i 80. XIX w. stanowisko adiutanta pułku, co pozwoliło mu wziąć udział w wojnie rosyjsko-tureckiej (1879–1881) na froncie kaukaskim. Brusiłow odznaczył się odwagą podczas szturmów tureckich twierdz Ardagan i Kars, co oprócz orderu...