Wyczerpanie prawa w prawie autorskim

Krajowe przepisy – w przeciwieństwie do regulacji UE – przewidują wymóg publicznego udostępnienia oryginału lub egzemplarza utworu poprzez przeniesienie jego własności. Wydaje się, że w wykładni przepisów należy ten wymóg pominąć.

Konstrukcja wyczerpania praw własności intelektualnej jest jedną z podstawowych instytucji prawnych pozwalających, w dużym uproszczeniu, na dalszy obrót legalnie nabytym na terytorium EOG (Europejskiego Obszaru Gospodarczego) egzemplarzem (materialnym nośnikiem) przedmiotu chronionego prawem własności intelektualnej.

W konstrukcji tej pojawiają pewne szczególne interpretacje, które – choćby tak jak w prawie autorskim – pod pewnymi warunkami pozwalają także na wyczerpanie prawa względem programu komputerowego udostępnionego online do pobrania (mimo że brak jest w tym przypadku przeniesienia własności materialnego nośnika utworu).

Właśnie czynności przeniesienia prawa własności nośnika jako wymogu wyczerpania prawa poświęcony będzie niniejszy artykuł.

Wprowadzenie do obrotu

Dla wystąpienia skutku wyczerpania prawa względem konkretnego egzemplarza polskie regulacje wymagają, aby utwór zapisany na konkretnym nośniku został wprowadzony do obrotu. Podobnie jest w prawie własności przemysłowej, w której jednak sam termin wprowadzenia do obrotu jest odmiennie rozumiany. W prawie autorskim występuje bowiem legalna definicja wprowadzenia do obrotu, zgodnie z którą „wprowadzeniem utworu do obrotu jest publiczne udostępnienie jego oryginału albo egzemplarzy drogą przeniesienia ich własności dokonanego przez uprawnionego lub za jego zgodą”.

...