Na drodze do neoprawa

O prawie zatrzymania według postanowienia TSUE z 8 maja 2024 roku.

Zachęcony jakże życzliwymi uwagami kwestionującymi znajomość prawa europejskiego wśród sędziów oraz że się do niego nie stosują, postanowiłem gorliwie zapoznać się z najnowszym produktem TSUE w postaci postanowienia z 8 maja 2024 r. Stanowi ono odpowiedź na pytanie prejudycjalne Sądu Okręgowego w Krakowie o stosowanie prawa zatrzymania.

Sąd odsyłający deklaruje, że umowa z 2008 r. będąca przedmiotem sporu, zostanie uznana za nieważną ze względu na zamieszczone w niej nieuczciwe warunki. Stan faktyczny polega na tym, że pozwany bank udzielił powodom kredytu na 30 lat i kwotę 230 tys. zł. Zgodnie z umową podana kwota została wypłacona i równocześnie przeliczona na saldo wyrażone jako 52 404 CHF. W okresie od 2008 r. do 2018 r. powodowie wpłacili do banku tytułem rat kapitałowo-odsetkowych kwotę 59 219,30 zł oraz kwotę 20 514, 68 CHF (od 2012 r. aneks pozwalał powodom na spłaty w walucie kredytu).

W październiku 2017 r. powodowie oświadczyli bankowi, że ich zdaniem umowa ma nieuczciwy charakter, i uznali, że bank jest dłużnikiem powodów na kwoty 19 194,25 zł i 20 514,68 CHF oraz 1900,50 zł wpłaconych prowizji – jako świadczenie nienależne (zwane popularnie nadpłatą). Ponieważ bank nie uznał tych żądań, powodowie wnieśli pozew, żądając zapłaty 13 085,31 zł i 20 514,68 CHF wraz z odsetkami oraz ewentualnie kwoty 24 586,19 zł wraz z odsetkami.

W odpowiedzi na ten pozew bank wniósł o...