orzecznictwo

Dokonując analizy odpowiedzialności karnej za publiczne znieważenie prezydenta RP (art. 135 § 2 k.k.), Trybunał Konstytucyjny zauważył m.in., że w związku z uwarunkowaniami ingerencji w korzystanie z konstytucyjnych wolności i praw, tj. przesłanką bezpieczeństwa państwa względem zagrożeń zewnętrznych, jak i wewnętrznych, jednym z zasadniczych czynników integrujących społeczeństwo jest ład i spokój społeczny, zapewniający harmonijne istnienie i rozwój zbiorowości w warunkach wolnych od wewnętrznych niepokojów. Publiczna zniewaga prezydenta RP bez wątpienia zakłóca wspomniane ład i spokój, składające się na konstytucyjną przesłankę porządku publicznego wymienioną w art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.

Trybunał Konstytucyjny nadmienił także, że odpowiednio duże nagromadzenie zachowań wypełniających znamiona czynu określonego w art. 135 § 2 k.k. może w skrajnych przypadkach stanowić również zagrożenie bezpieczeństwa państwa, które jest rozumiane jako osłabienie pozycji Rzeczypospolitej na arenie międzynarodowej, w sytuacji ewentualnych wrogich działań lub zamierzeń innych państw. Odwołując się do wcześniejszego orzecznictwa, zauważył, że celem wyodrębnienia przestępstwa publicznego znieważenia prezydenta RP jest ochrona godności osobistej i autorytetu tego organu, a w konsekwencji ochrona państwa polskiego, którego prezydent RP jest – w założeniu ustrojodawcy –...