Pasmo porażek unijnych instytucji
Europa nie poradziła sobie z żadnym kryzysem wokół swoich granic. Unijne sankcje nie powstrzymały Putina.
Rozpoczynając w 2019 roku nową kadencję, Ursula von der Leyen zapowiedziała dążenie do uczynienia Unii Europejskiej geopolitycznym graczem w świecie. Zbliżający się koniec kadencji pozwala nam podsumować i ocenić te globalne ambicje. Ubóstwiana przez euroentuzjastów Unia Europejska, instytucja nowego typu, która miała wyeliminować wojny na kontynencie europejskim oraz wytyczać światu standardy w wielu dziedzinach, doznała jednak pasma porażek w ostatniej kadencji. Oto kilka najważniejszych problemów.
Rola Tuska w brexicie
Dotkliwą i pierwszą geopolityczną porażką Unii był brexit. Przez dekady Unia chwaliła się swoją siłą przyciągania. Zyski z uczestnictwa we wspólnym rynku, wysokie, transparentne normy ułatwiające współpracę polityczno-gospodarczą oraz fundusze wyrównawcze dla słabszych to m.in. były kuszące nagrody za transformację europejską państw naszego kontynentu. Jednak dominacja lewicowo-liberalnych ideologii i rozdęta biurokracja brukselska panosząca się ponad głowami suwerennych państw wywołały nurty krytyczne i wątpiące w kierunek integracji europejskiej. Pojawili się eurorealiści i eurosceptycy.
Krytycy dominacji brukselskiej biurokracji i europejskich trybunałów przekonali Brytyjczyków do opuszczenia Unii. Straciliśmy zatem ze swego grona Wielką Brytanię,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta