![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Jeszcze nie osoba
Jeszcze nie osoba
Prawo do życia dziecka nienarodzonego nie jest bezpośrednio chronione przez art. 2 europejskiej konwencji.
Thi-Nho Vo, będąc w szóstym miesiącu ciąży, poszła 27 listopada 1991 r. na badania do szpitala Hôtel-Dieu w Lyonie. Tego samego dnia inna kobieta, Thanh Van Vo, miała tam mieć operację. Doszło do pomyłki lekarskiej z powodu podobieństwa nazwisk. W rezultacie pani Vo musiała dokonać aborcji.
Lekarzowi zarzucono nieumyślne uszkodzenie ciała, a potem nieumyślne spowodowanie śmierci. Sąd skazał go na sześć miesięcy więzienia w zawieszeniu i grzywnę. Sąd kasacyjny uchylił ten wyrok, uznając, że płód nie jest istotą ludzką uprawnioną do ochrony przez prawo karne.
W skardze do Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu znalazł się zarzut, że sąd naruszył prawo do życia (art. 2 europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności ; dalej - konwencja), nie uznawszy, iż doszło do nieumyślnego pozbawienia życia nienarodzonego dziecka. Nie można było więc skazać lekarza, który przez zaniedbanie doprowadził do terapeutycznej aborcji. Pani Vo twierdziła, iż Francja miała obowiązek wprowadzenia przepisów uznających takie czyny za przestępstwo.
Pojawił się problem, czy art. 2 konwencji ma zastosowanie do przymusowego przerwania ciąży, a jeśli tak, czy wymaga...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
