![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Nie ma prawa, ale się je stosuje
Problem utraty polskiego obywatelstwa paradoksalnie łączy Niemców i Żydów. Żydom umożliwiła to niepublikowana uchwała Rady Państwa z 23 stycznia 1958 r., która składała się z jednego zdania: "Zezwala się na zmianę obywatelstwa polskiego na obywatelstwo izraelskie osobom, które opuściły bądź opuszczą obszar PRL, udając się na stały pobyt do państwa Izrael, i złożyły lub złożą prośbę o zezwolenie na zmianę obywatelstwa polskiego". Niemcom - wcześniejsza o dwa lata, również niepublikowana, uchwała Rady Państwa z 16 maja 1956 r. zezwalająca na zmianę obywatelstwa polskiego na niemieckie osobom, które opuściły bądź opuszczą obszar PRL, udając się jako repatrianci na stały pobyt do NRD lub RFN, i złożyły lub złożą prośbę o zezwolenie na zmianę obywatelstwa polskiego. Pracownicy Urzędu do spraw Repatriacji i Cudzoziemców do dziś określają obie te uchwały (uchylone dopiero w 1984 r. pod naciskiem międzynarodowej opinii publicznej) jako przewidujące możliwość opuszczenia Polski w trybie uproszczonym. Problem polega na tym, że nie przewidywała go ani poprzednio obowiązująca ustawa o obywatelstwie polskim...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
