Czy Karta praw podstawowych może służyć rozszerzaniu kompetencji Unii
Wzajemne relacje między systemem ochrony przewidzianym przez Kartę praw podstawowych a systemami wewnętrznymi państw członkowskich są niejednoznaczne – twierdzi profesor prawa na Uniwersytecie Wrocławskim oraz Europejskim Uniwersytecie Viadrina
Art. 51 ust. 2 Karty praw podstawowych wydaje się w sposób niedający pola dla żadnych wątpliwości stanowić, że „Karta nie rozszerza zakresu stosowania prawa Unii poza kompetencje Unii, nie ustanawia nowych kompetencji lub zadań dla Unii”. Tymczasem niektóre sformułowania postanowień Karty dotyczących poszczególnych praw podstawowych mogą wskazywać albo na nieco odmienną tendencję, albo są pozbawione znaczenia prawnego.
Zbyt szeroki katalog
Irlandzki uczony G. Hogan, analizując je, stwierdza: „elementarne prawa, które Karta praw podstawowych będzie chronić, są de facto przeznaczone do stosowania nie przez Unię o ściśle ograniczonych kompetencjach, lecz dla państwa federalnego lub nawet pasują dla państwa scentralizowanego lub unitarnego. Na przykład art. 9 Karty praw podstawowych stanowi: „prawo do zawarcia małżeństwa i prawo do założenia rodziny są gwarantowane zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tych praw”. Brakuje jednak – przynajmniej na razie – jakiejkolwiek kompetencji Unii dotyczącej prawa do zawarcia małżeństwa. Dlatego można zapytać, dlaczego prawo to ma być chronione na poziomie nowej europejskiej konstytucji.. […] Inaczej mówiąc, w jakich okolicznościach mogłaby ustawa krajowa dotycząca prawa do zawarcia małżeństwa naruszyć art. 9 Karty praw podstawowych? Jeżeli odpowiedź będzie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta