Arsenał minionych wieków
Miecz, czyli szabla...
Różnorodność japońskiego uzbrojenia jest przeogromna, jednak tylko jeden oręż może uchodzić za nieodłączny atrybut samuraja – miecz. Co ciekawe, ów słynny miecz jest właściwie szablą o krzywej, jednosiecznej głowni. Słynne głownie wykonywano z wielu warstw żelaza i stali (dziwerowanie), po czym je nawęglano i poddawano dodatkowo selektywnemu hartowaniu. Techniki bywały różne, a poszczególni płatnerze pieczołowicie strzegli tajników produkcji.
Głownia składała się z pięciu części: ostrza, rdzenia, dwóch okładzin bocznych oraz grzbietu; rdzeń i grzbiet mogły być wykonane z miękkiego żelaza, pozostałe warstwy były stalowe. Po wykuciu określone miejsca pokrywano izolującą masą (np. gliną) i po jej wyschnięciu głownię hartowano. Wszystkie te zabiegi łącznie z polerowaniem prowadziły do powstania pożądanego wzoru, zawsze wyznacznika jakości. Technika wykonywania japońskiej broni nie była oryginalna, podobnie sporządzano choćby wczesnośredniowieczne europejskie miecze, w których również starano się połączyć trwałość i twardość z elastycznością. Ale proces był bardziej skomplikowany i pracochłonny, dlatego uznaje się...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta