Nadgodziny i diety poza Polską
Nie można wyznaczyć pracownikowi miejsca zatrudnienia jednocześnie w kraju i za granicą
Tak wynika z wczorajszego wyroku Sądu Najwyższego, jaki zapadł w sprawie pracownika gliwickiej spółki.
Firma, w której był zatrudniony Robert K., zajmowała się montażem wyprodukowanych w niej elementów.
W umowie pracownik miał zapisane Gliwice jako miejsce pracy, a także wynagrodzenie w wysokości 1,5 tys. zł miesięcznie. Jednocześnie umowa przewidywała, że za pracę w Niemczech lub we Francji przysługuje mu dodatkowo 1154 euro miesięcznie.
Praca we Francji
Podczas pobytu za granicą firma pokrywała koszty przejazdów i zakwaterowania, a także wypłacała mu 19 euro dziennie diet. We Francji Robert K. wypracował 256 nadgodzin. Po powrocie do kraju zażądał za nie – w myśl art. 1512 § 1 kodeksu pracy – wolnego.
Firma zgodnie z wnioskiem udzieliła mu tego czasu. W okresie gdy monter odpoczywał, wypłaciła mu wynagrodzenie, ale nie uwzględniła przy tym przewidzianego w umowie wynagrodzenia za pracę za granicą. Robert K. upomniał się o te pieniądze, a gdy spółka odmówiła...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta