Zwrot poniesionych kosztów to nie przychód

Pracownika nie mogą obciążać wydatki poniesione w celu wykonywania zadań służbowych. Szef powinien mu te koszty zwrócić. Nie stanowią one przysporzenia majątkowego i nie podlegają opodatkowaniu ani oskładkowaniu.

Poruszanie się handlowca w celach służbowych po obszarze określonym jako jego miejsce pracy nie stanowi podróży służbowej. W konsekwencji za czas tego rodzaju przejazdów nie przysługują mu świadczenia delegacyjne.

Pracownik ponosi jednak w związku z tymi wyjazdami pewne wydatki. Powstaje problem, czy zwrot pracownikowi pewnych kosztów – dotyczy to przede wszystkim przejazdów oraz noclegów – stanowi przychód i powinien zostać opodatkowany.

Kwota z faktury

W myśl art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody ze stosunku  pracy to wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło ich finansowania, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty – niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Jednak zwrot wydatków poniesionych przez przedstawiciela handlowego na zakup paliwa do samochodu służbowego oraz dodatkowe opłaty ponoszone w związku z korzystaniem z tego samochodu (parkowanie, przejazdy autostradą, myjnie) ponoszone w...