Jak przebić szklany sufit rozwoju Polski

autor zdjęcia: Jakub Ostałowski

źródło: Fotorzepa

autor zdjęcia: Sławomir Mielnik

źródło: Fotorzepa

Włoski pociąg nazwano Pendolino czyli wahadełko – wyposażony jest bowiem w specjalny mechanizm wychylny. Ale polska wersja została go pozbawiona, bo nie mamy odpowiednich torów.

Pendolino jest świetną metaforą sytuacji naszego kraju. Kupiliśmy pociąg, którym można podróżować 
z wielką prędkością, ale w Polsce 
z tych prędkości nie będziemy 
mogli korzystać – pisze inicjator 
Kongresu Obywatelskiego.

W ostatnich 25 latach osiągnęliśmy bardzo dużo. Jednak dziś niepokoi nas pytanie, czy naprawdę potrafimy wyrwać się z syndromu kraju półperyferyjnego, wiecznego średniaka konkurującego przede wszystkim kosztami pracy i raczej naśladowczego niż dostarczającego nowych produktów, usług i technologii. Kraju, w którym znaczna część obywateli nie może znaleźć dla siebie przyszłości i emigruje.

Skok bez gwarancji

Szukamy więc odpowiedzi na pytanie: co jest szklanym sufitem naszego rozwoju i jak go przebić? Jako całe społeczeństwo pracujemy już bardzo dużo (więcej godzin w roku pracuje niewiele narodów na świecie) i w większości pilnie – jesteśmy dobrymi wykonawcami. Polskie fabryki w strukturach światowych koncernów uchodzą za najlepsze pod względem wydajności i jakości pracy. Poziom naszego oszczędzania – jako źródła finansowania inwestycji – nie jest wysoki, ale też nie bardzo jest z czego oszczędzać – mamy niskie płace, bo nimi właśnie konkurujemy.

Z kolei pułap racjonalnego zadłużenia za granicą już osiągnęliśmy, a być może nawet przekroczyliśmy. Mamy wprawdzie sporo inwestycji zagranicznych, ale te nie przynoszą wysokich płac i nie w pełni pozwalają na rozwój naszych kompetencji i talentów (ćwiczymy kompetencje wykonawcze – nawet jeśli są to kompetencje inżynierskie i wysokospecjalistyczne). Poza tym nie jest dobrze, jak jest ich za...