Gaz i ropa to broń obosieczna

autor zdjęcia: Radek Pasterski

źródło: Fotorzepa

źródło: Rzeczpospolita

Europa wciąż zależna od dostaw z Rosji

Hubert A. Janiszewski Paradoksalnie agresja Rosji stwarza pretekst do umocnienia polityki energetycznej UE. Takiej okazji nie powinniśmy zmarnować – pisze ekonomista.

Aneksja Krymu oraz groźba dalszego rozczłonkowania Ukrainy, wbrew tzw. umowie budapesztańskiej z 1994 r., gwarantującej jej integralność terytorialną, wzbudziły uzasadnione wątpliwości co do możliwości traktowania Rosji jako wiarygodnego i przewidywalnego partnera. Partnera nie tylko w aspekcie politycznym czy militarnym, ale również gospodarczym.

W odpowiedzi na agresję Rosji zarówno UE, jak i USA wprowadziły ograniczone na razie sankcje, które prawdopodobnie w miarę dalszych agresywnych działań Moskwy będą rozszerzane. Może to doprowadzić nie tylko do nowej „zimnej wojny", ale i wymiany sankcji gospodarczych. W rezultacie straty ekonomiczne dotkną obie strony

Czy Rosji opłaci się taka wojna gospodarcza – to pytanie na razie pozostaje bez odpowiedzi. Porównanie wielkości gospodarki rosyjskiej i jej kondycji z gospodarkami Unii i i USA sugeruje, że zwycięzca takiego starcia może być tylko jeden. Oczywiście po stronie szeroko rozumianego Zachodu też będą straty. Jednakże jego gospodarka poradzi sobie z tym nieskończenie szybciej i lepiej, niż może to zrobić putinowska Rosja.

Gazowa broń i traktaty

W rękach Kremla znajduje się przede wszystkim broń energetyczna. Kraj ten ma pozycję największego dostawcy do UE gazu ziemnego i ropy naftowej. Wagę tego faktu wzmacnia to, że największe koncerny paliwowe Rosji (Gazprom, Rosnieft, Łukoil) są nie tylko...