Premier, który się aferom nie kłaniał

autor zdjęcia: Darek Golik

źródło: Fotorzepa

Rok 2009. Wybucha afera hazardowa, którą miała wyjaśnić komisja Sekuły. (Na zdjęciu przesłuchanie ministra skarbu Aleksandra Grada - stoi z prawej)

autor zdjęcia: Kuba Kamiński

źródło: Fotorzepa

Rok 2010. Nikt nie poniósł kary za fatalną organizację lotu do Smoleńska

autor zdjęcia: Adam Warzawa

źródło: PAP

Rok 2012. Usłużny sędzia Ryszard Milewski (przed Donaldem Tuskiem) chętnie by pomógł przy aferze Amber Gold

autor zdjęcia: Robert Gardziński

źródło: Fotorzepa

Mariusz Cieślik

Taktyka Donalda Tuska: Najpierw konfrontacja, potem rozwadnianie

Ci, którzy liczą, że podsłuchy położą premiera na łopatki, zdecydowanie się przeliczą. Owszem, uderzenie było mocne, ale zawodnik ciągle stoi na deskach. Tyle że nieco otępiały. Jak każdy, kto dostanie niespodziewanie serię ciosów. W końcu to, co ujawniono w aferze podsłuchowej, dotyczy najbliższego bodaj współpracownika premiera Bartłomieja Sienkiewicza. No i sam rząd został tu przedstawiony w fatalnym świetle, a Donald Tusk, by trzymać się bokserskiej metafory, zepchnięty jest dziś do narożnika.

W defensywie

W tak złej formie nie widzieliśmy premiera chyba jeszcze nigdy. Specjaliści od PR zwrócili uwagę na jego mowę ciała. Był wyraźnie spięty, ruszał się nerwowo, twarz zdradzała zmęczenie. Do tego ze stresu chichotał, co sprawiało fatalne wrażenie w zestawieniu z oskarżeniami o zamach stanu stawianymi jak najbardziej na poważnie.

Tylko czy tak potraktowała je opinia publiczna? Śmiem wątpić. Nie ma jeszcze żadnych badań, ale nawet reakcje medialnych kibiców rządu są wstrzemięźliwe. Trudno traktować na poważnie oskarżenia o zamach stanu, kiedy się zna obyczaje panujące w naszej polityce.

Przecież w Polsce wszyscy wszystkich nagrywają. Gudzowaty Oleksego, Michnik Rywina, Serafin kolegów z PSL. No i do tego żyjemy w kraju, gdzie nic się nie da utrzymać w tajemnicy, bo zawsze ktoś ma interes, by chlapnąć coś dziennikarzom. No i kto miałby...