Drugi etat kierowcy autobusu skomplikuje układanie mu grafików

autor zdjęcia: Paweł Gałka

źródło: Rzeczpospolita

źródło: materiały prasowe

Łukasz Prasołek

źródło: materiały prasowe

Karol Lankamer

Przyjmując swojego pracownika na drugi etat, trzeba tak planować jego pracę, aby nie przekraczać limitów w sumie z obydwu umów. Jest to szczególnie trudne w przypadku pracowników komunikacji miejskiej. Poza ograniczeniem liczby godzin pracy obowiązuje ich bowiem także maksymalny czas prowadzenia pojazdu i minimalne okresy odpoczynków.

Podjęcie dodatkowego zatrudnienia nie należy już do rzadkości. Drugi stosunek pracy czy umowa cywilna są przeważnie zawierane z innym podmiotem gospodarczym niż macierzysty pracodawca. Ale coraz częściej zdarza się, że to strony stosunku pracy decydują się na związanie drugą umową o pracę. W takim przypadku podstawowe znaczenie ma fakt, czy druga umowa została zawarta na inny rodzaj pracy niż wykonywany w ramach podstawowego zatrudnienia. Dodatkowe zatrudnienie na rzecz własnego pracodawcy nie może bowiem służyć obchodzeniu przepisów o czasie pracy, w tym szczególnie o pracy w nadgodzinach. Spełnienie omawianego warunku nie rozwiązuje jednak wszystkich problemów wynikających z dodatkowego zatrudnienia własnego pracownika, szczególnie jeśli ma to miejsce w przedsiębiorstwie komunikacji miejskiej.

Problem 1.

Dyspozytor po godzinach za kierownicą

Dyspozytor zatrudniony w przedsiębiorstwie komunikacji miejskiej jest pracownikiem, którego zatrudnienie w pełni regulują przepisy kodeksu pracy. Mimo profilu działalności jego pracodawcy nie jest on kierowcą, lecz pracownikiem obsługi zajmującym się planowaniem pracy kierowców i przygotowaniem do pracy taboru samochodowego lub składów tramwajów. Z tych powodów jedynym przepisem ograniczającym jego czas pracy jest art. 131 k.p., limitujący tygodniowy wymiar godzin – łącznie...