Jak w prawidłowy sposób informować o całkowitym koszcie kredytu

Kolejna instytucja finansowa została ukarana za nieprawidłowe stosowanie przepisów o pożyczkach konsumenckich. Spór pomiędzy UOKiK a firmą dotyczył m.in. kwestii podawania kosztów za usługi dodatkowe.

Postępowanie przeciwko spółce z Gdańska zostało wszczęte w wyniku ogólnopolskich kontroli dotyczących reklam i opłat stosowanych przez nieobjętych nadzorem przedsiębiorców z branży finansowej. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił m.in., że przedsiębiorca wprowadzał konsumentów w błąd co do całkowitego kosztu pożyczki, nie wliczając do niego opłaty za obsługę w miejscu zamieszkania konsumenta i ubezpieczenia spłaty pożyczki. Prawidłowo wyliczony całkowity koszt kredytu bywał nawet ponad trzykrotnie wyższy niż suma podawana przez przedsiębiorcę. Wprowadzanie konsumentów w błąd jest uznawane za niezgodną z prawem nieuczciwą praktykę rynkową.

Otwarty katalog

Zgodnie z art. 5 pkt 6 ustawy o kredycie konsumenckim (DzU z 2011 r. nr 126, poz. 715 ze zm.) do całkowitego kosztu kredytu należy wliczyć wszelkie koszty, które konsument jest zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt, a w szczególności:

- odsetki, opłaty, prowizje, podatki i marże, jeżeli są znane kredytodawcy,

- koszty usług dodatkowych, w wypadku gdy ich poniesienie jest niezbędne do uzyskania kredytu, z wyjątkiem kosztów opłat notarialnych ponoszonych przez konsumenta.

Jak widać, wskazane wyliczenia należności wchodzące w skład całkowitego kosztu kredytu mają charakter przykładowy. Ustawodawca zdecydował się na podzielenie tych...