Przejęcie długu jest możliwe tylko na piśmie i za zgodą wierzyciela
Umowa o przejęcie zobowiązania wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności. To samo dotyczy akceptacji wierzyciela przejęcia długu. Nie ma znaczenia, że dłużnikiem jest firma żony, przejemcą firma męża, a wierzycielem – szwagier.
Andrzej F. wystawił swojej bratowej Iwonie F. fakturę za wykonane w jej firmie usługi marketingowe. Faktura opiewała na 305 tys. zł, Iwona F. w całości ją zaakceptowała, ale zapłaciła tylko część należności – 105 tys. zł. Wezwanie do zapłaty pozostałej kwoty pozostało bez odpowiedzi. Andrzej F. złożył więc pozew o zapłatę należności wraz z odsetkami – w sumie prawie 80 tys. zł. W elektronicznym postępowaniu upominawczym uzyskał nakaz zapłaty, od którego Iwona F. wniosła sprzeciw.
Mijał się z prawdą
Jak twierdziła, zawarła za wiedzą szwagra umowę ze swoim mężem Krzysztofem F., na mocy której zobowiązał się on do spłaty zadłużenia wobec Andrzeja F. Mąż udzielił bratu pełnomocnictwa do swojego konta bankowego, by mógł on sobie sam wypłacić należne pieniądze. I czynił to, o czym świadczą wielokrotne przelewy z konta Krzysztofa F. Zdaniem pozwanej szwagier mijał się więc...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta