W nowym roku stary zasiłek z wyższą podstawą

źródło: Rzeczpospolita

Kogo uwzględnić, kogo pominąć

Pracownik, który 31 grudnia pobierał wynagrodzenie chorobowe, 
od 1 stycznia nadal miał do niego prawo. Limit dni tej wypłaty trzeba jednak liczyć od początku, a podstawę zweryfikować z nową kwotą minimalnej płacy.

Z nowym rokiem kalendarzowym zatrudniający muszą przeanalizować zakres ciążących na nich obowiązków związanych z uprawnieniami do świadczeń chorobowych. Po pierwsze, ustalają, kto jest płatnikiem zasiłku w nowym roku, a po drugie – do jakiego świadczenia pracownik ma prawo, jeżeli jego choroba wypada na przełomie miesięcy.

Co dla pracownika

Pracownik, którego niedyspozycja do pracy spowodowana jest jego chorobą, ma prawo do jednego z dwóch świadczeń chorobowych, tj.:

- wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy spowodowanej chorobą – tzw. wynagrodzenie chorobowe, które wypłaca pracodawca,

- zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego, które wypłaca pracodawca jako płatnik składek lub ZUS.

Za pierwsze 33 dni choroby w roku kalendarzowym pracodawca wypłaca wynagrodzenie chorobowe z własnych środków. Dla pracowników, którzy ukończyli 50. rok życia, wypłata tego wynagrodzenia skraca się do 14 dni. Dopiero po upływie tego okresu, tj. odpowiednio od 15. lub 34. dnia choroby, pracownik jest uprawniony do zasiłku chorobowego.

Wątpliwości pracodawców dotyczą często rodzaju należnego pracownikowi świadczenia, gdy choroba przypada na przełomie grudnia i stycznia. Chodzi o to, czy od 1 stycznia pracownikowi choremu nieprzerwanie od poprzedniego roku należy wypłacić wynagrodzenie chorobowe czy zasiłek...