Wspólnik przestępcy także musi zapłacić zaległy podatek

Zgodnie z orzecznictwem obowiązek uiszczania uszczuplonej i wymagalnej należności publicznoprawnej mają osoby współdziałające w popełnieniu indywidualnych przestępstw skarbowych.

Stosowane w prawie karnym skarbowym środki karne mają zróżnicowany charakter. Zalicza się do nich m.in. dobrowolne poddanie się odpowiedzialności (art. 22 par. 2 pkt 1 kodeksu karnego skarbowego; dalej k.k.s.), środki o charakterze majątkowym (art. 22 par. 2 pkt 2-4a k.k.s.), a także środki karne o charakterze niemajątkowym (art. 22 par. 2 pkt 5-8 k.k.s.), wśród których jako ostanie wymieniono środki związane z poddaniem sprawcy próbie – warunkowe umorzenie postępowania karnego, warunkowe zawieszenie wykonania kary i warunkowe zwolnienie.

W art. 41 par. 2 kodeks karny skarbowy przewiduje szczególny obowiązek probacyjny. Chodzi o obowiązek uiszczenia w całości wymagalnej i uszczuplonej w związku z popełnionym przestępstwem skarbowym należności publicznoprawnej, której nie uiszczono do czasu wydania orzeczenia kończącego postępowanie. Realizacja tego obowiązku musi nastąpić w wyznaczonym terminie. Przepis ten wprowadza priorytet funkcji egzekucyjnej prawa karnego skarbowego.

Nie tylko sam dłużnik

Obowiązek uiszczenia uszczuplonej i wymagalnej należności publicznoprawnej ciąży nie tylko na sprawcy przestępstwa skarbowego, który jest jednocześnie dłużnikiem takiej należności. Spoczywa on również na sprawcy przestępstwa, który nie jest zobowiązany do zapłaty tej należności w świetle przepisów prawa finansowego....