Nieważność umowy o zakazie konkurencji

Brak przyczyny uzasadniającej podpisanie umowy o zakazie konkurencji z radcą prawnym wykonującym obsługę prawną pracodawcy powoduje jej nieważność, a radca prawny nie może skutecznie dochodzić od pracodawcy zapłaty odszkodowania za powstrzymanie się od czynności konkurencyjnych na gruncie przepisów o niewykonaniu zobowiązania.

Tak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 12 kwietnia 2016 r., II PK 73/15.

Pozwana zatrudniała powódkę będącą radcą prawnym. W trakcie zatrudnienia dział, którym kierowała powódka, otrzymał zadanie przygotowania warunków ekonomicznych i ram prawnych do połączenia się pozwanej z inną spółką. Jednocześnie ww. dział opracowywał restrukturyzację spółek zależnych przynoszących straty.

W tym czasie została zawarta pomiędzy powódką a pozwaną umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy (dalej: umowa) z 12-miesięcznym okresem karencji.

Ponieważ po rozwiązaniu umowy o pracę z powódką pozwana nie wypłaciła jej odszkodowania za powstrzymanie się od czynności konkurencyjnych zgodnie z umową, powódka wystąpiła o nie na drogę sądową. Sąd I instancji uwzględnił powództwo w całości zarówno co do roszczenia głównego, jak i co do odsetek. Natomiast sąd II instancji zasądził powódce odszkodowanie w niższej niż żądanej wysokości przyjmując niższą podstawę jego obliczenia, jak również zasądził odsetki za okres krótszy niż żądany.

pozwana wniosła skargę kasacyjną zarzucając m. in. naruszenie art. 65 k.c. w zw. z art. 300 kp skutkujące błędnym uznaniem, że...