Dostęp do drogi publicznej przez drogę wewnętrzną

Jednym z warunków uzyskania decyzji o warunkach zabudowy jest posiadanie przez działkę budowlaną dostępu do drogi publicznej. Niektóre sądy uznają, że wystarczający jest sam w sobie dostęp przez drogę wewnętrzną. Inne, że konieczne jest ustanowienie służebności.

Magdalena Życzkowska-Jóźwiak, radca prawny Greenberg Traurig Grzesiak sp. K.

Pojęcie „dostępu do drogi publicznej" w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej u.p.z.p.) doczekało się dość licznego i niestety niejednolitego orzecznictwa sądów administracyjnych. Według przepisów u.p.z.p. „dostęp do drogi publicznej" oznacza bezpośredni dostęp do tej drogi albo dostęp do niej przez drogę wewnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności drogowej.

Pomieszanie pojęć

Ustawa wyróżnia zatem dwa „rodzaje" dostępu do drogi publicznej tj. dostęp bezpośredni, gdy działka leży bezpośrednio przy drodze publicznej oraz dostęp pośredni, gdy pomiędzy działką budowlaną a drogą publiczną znajduje się jeszcze jakaś inna nieruchomość. W tym ostatnim przypadku dostęp odbywa się przez drogę wewnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności.

W powyższej definicji „dostępu do drogi publicznej" pomieszane zostały pojęcia z zakresu prawa administracyjnego i prawa cywilnego i stąd zapewne problemy praktyczne i rozbieżności interpretacyjne. „Droga wewnętrzna" jest pojęciem z zakresu prawa administracyjnego, gdy tymczasem „służebność" jest ograniczonym prawem rzeczowym regulowanym prawem cywilnym.

Odniesienie do dostępu do drogi publicznej „przez drogę wewnętrzną" ma na celu wskazanie, w jaki...