Bez bólu i cierpienia

źródło: Shutterstock

Piotr Kosmaty Służby prowadzące czynności operacyjno-rozpoznawcze muszą pamiętać o swoich standardach.

Obowiązek ścigania przestępstw wypełniany jest równocześnie na dwóch płaszczyznach: formalnoprocesowej, określonej przez przepisy kodeksu postępowania karnego, i operacyjnej, określonej w licznych ustawach regulujących działalność policji i innych służb, takich jak: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Straż Graniczna, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Służba Celno-Skarbowa, Żandarmeria Wojskowa, Służba Kontrwywiadu Wojskowego, Biuro Ochrony Rządu.

Na podstawie tych ustaw wydano wiele rozporządzeń wykonawczych, zarządzeń i rozkazów regulujących szczegółowo materię działalności operacyjnej organów służb policyjnych i specjalnych. Wśród wskazanych aktów podustawowych wyróżnić można te, które mają charakter jawny, i opatrzone gryfem tajności lub poufności. Rozwiązanie takie jawi się jako oczywiste, mając na uwadze rodzaj regulowanych prawem czynności.

Istota czynności operacyjno- rozpoznawczych

Łatwo zatem zauważyć, że działalność operacyjna określana od 1983 r., kiedy to uchwalona została ustawa o ministrze spraw wewnętrznych i zakresie działania podległych mu organów, mianem czynności operacyjno-rozpoznawczych regulowana jest sporą ilością norm prawnych. Niepodważalny również pozostaje wzrost znaczenia działań operacyjnych policji i innych służb na froncie walki z przestępczością. Trudno w konsekwencji nie zauważyć stale...