Sprzedaż mienia wyłączonego z masy upadłości

Według prawa upadłościowego (art. 71 ust. 1) zindywidualizowana suma pieniężna będąca zapłatą za sprzedaż rzeczy niebędącej własnością sprzedającego, aby mogła być uznana za świadczenie otrzymane w zamian za zbycie przez upadłego mienia podlegającego wyłączeniu, nie musi znajdować się na samodzielnym rachunku bankowym.

Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku I CSK 114/17 z 1 grudnia 2017 r.

Spółka z o.o. wniosła o wyłączenie należących do niej szyn kolejowych z masy upadłości przedsiębiorstwa w upadłości likwidacyjnej, a następnie ich wydanie. Przedmioty zostały dostarczone na podstawie umowy dostawy. Powództwo objęło również, w wypadku zbycia szyn przez przedsiębiorstwo, zobowiązanie pozwanej do wydania otrzymanego świadczenia ekwiwalentnego w kwocie nie niższej niż równowartość szyn. W wyniku zawartego pierwotnie kontraktu strony postanowiły, że do chwili zapłaty przez pozwaną, dostarczone towary pozostaną własnością spółki z o.o. PKP zleciło przedsiębiorstwu wykonanie przebudowy infrastruktury kolejowej. Strona powodowa dostarczyła pozwanej szyny, jednak przedsiębiorstwo nie zapłaciło należności za dostawę. Dwa dni po tym, jak PKP zapłaciła pozwanej wynagrodzenie, sąd rejonowy ogłosił upadłość przedsiębiorstwa z możliwością zawarcia układu, pozostawiając upadłemu zarząd majątkiem. Następnie, postanowieniem z listopada 2012 r. ustanowiono zarządcę masy...