Obsesja doskonałości

To może być jego turniej. Klasa gwiazdora Bayernu Monachium jest dziś największym atutem reprezentacji Polski. Jeśli partnerzy mu pomogą, powinno być lepiej niż podczas Euro we Francji i dużo lepiej niż na mundialu w Rosji.

Twierdzenie, że gra drużyny narodowej jest uzależniona od najlepszego napastnika świata, to truizm. Paulo Sousa już podczas pierwszych spotkań z dziennikarzami nie krył, że po objęciu funkcji od razu pomyślał o rozmowie z Lewandowskim.

Nazywanie snajpera Bayernu wiceselekcjonerem byłoby nadużyciem i podważaniem hierarchii w drużynie, ale prezes Polskiego Związku Piłki Nożnej (PZPN) Zbigniew Boniek po zwolnieniu Jerzego Brzęczka przemycał między słowami myśli o tym, że także kiepskie stosunki poprzedniego selekcjonera z kapitanem miały wpływ na decyzje o zwolnieniu Brzęczka.

Lewandowski nie tylko wnosi do drużyny olbrzymią wartość na boisku, ale także buduje zespół w szatni, będąc dla kolegów wzorem człowieka sukcesu. Nie brakuje dziś w Polsce sportowców – nie tylko piłkarzy, także przedstawicieli innych dyscyplin, niejednokrotnie medalistów mistrzostw świata – którzy przyznają, że choć zawsze uważali się za profesjonalistów, to słysząc opowieści o życiu Lewandowskiego, poczuli się mali. Dziś kapitanowi reprezentacji Polski do całkowitego zawodowego spełnienia brakuje już tylko sukcesu z drużyną narodową.

Wartość milczenia

Pierwszy wielki turniej był dla niego cierpieniem. Reprezentacja podczas Euro 2012, niosąc na plecach oczekiwania milionów kibiców, nie wygrała meczu.

To był pierwszy raz, kiedy...