Kiedy status konsumenta może zostać skutecznie podważony?

Wykorzystywanie przez przedsiębiorcę nieruchomości na potrzeby biznesu, nie przesądza o utracie statusu konsumenta. Statusu tego nie wyłącza także świadomość prawna czy ekonomiczna kredytobiorcy.

Jednym z najistotniejszych zagadnień mających wpływ na kształt rozstrzygnięcia w sprawach frankowych jest posiadanie przez kredytobiorców statusu konsumenta. Aktualne przepisy prawa zmierzają do pełniejszej ochrony strony słabszej w relacjach kontraktowych. Na poziomie konsument – przedsiębiorca obserwować można częstokroć nadużycie pozycji silniejszej, w tym wypadku banku. W tym aspekcie prawo polskie i europejskie zmierzają do wyrównania szans obydwu stron umowy. Interpretacja klauzul w niej zawartych powinna się odbywać w duchu ochrony praw konsumenta jako strony kontraktu, której możliwości negocjacyjne z pewnością są ograniczone, a wpływ na kształt umowy limitowany do podstawowych, niezbędnych ustaleń, jak kwota kredytu czy jego cel.

WAŻNE!

Wolność w zakresie kształtowania umów nie może pozostać nieograniczona – granicą bezwzględną powinna być między innymi konieczność ochrony praw innych uczestników obrotu.

Częstym wybiegiem strony przeciwnej pozostaje więc podejmowanie prób podważenia statusu konsumenta, czy to poprzez wskazywanie na zarejestrowanie działalności gospodarczej w kredytowanej nieruchomości, czy to przez powoływanie się na wykształcenie oraz zawód kredytobiorców, które miałyby wskazywać na większą świadomość konsekwencji płynących z zawarcia umowy kredytu waloryzowanego kursem waluty obcej. Czy jednak...