Panorama Racławicka

źródło: CATWALKPHOTOS / ALAMY STOCK PHOTO / BEW

Niewielki fragment Panoramy Racławickiej. Na pierwszym planie: naczelnik insurekcji Tadeusz Kościuszko zagrzewający kosynierów do walki

Między sierpniem 1873 a majem 1874 r. to monumentalne dzieło malowało kilku wybitnych polskich artystów. Ale nigdy by nie powstało, gdyby nie jego pomysłodawca i jeden z głównych twórców – Jan Styka.

Muzeum Narodowe we Wrocławiu 27 lipca br. ponownie otworzyło dla zwiedzających rotundę przy ul. Jana Ewangelisty Purkyniego 11. Tym razem jednak nie chodziło o renowację obrazu „Bitwa pod Racławicami". Gruntownej przemianie poddano sam budynek. Dzięki modernizacjom, które wprowadzano przez blisko rok, zmieniły się m.in.: aranżacja holu wejściowego oraz małej rotundy, w której zainstalowano ciekłokrystaliczne ekrany (wyświetlane są na nich pokazy multimedialne), w holu, który dostosowano do potrzeb osób niepełnosprawnych, pojawiła się księgarnia muzealna. Powstały także nowe „ścieżki narracyjne" w głównej ekspozycji. Zainteresowanie zwiedzających jest tak duże, że bilety trzeba rezerwować.

Do Wrocławia monumentalna „Bitwa pod Racławicami" (Panorama Racławicka) trafiła po II wojnie światowej, wraz z przenosinami części lwowskich zbiorów Ossolineum. „Tu [obraz] stał się obiektem starć i kartą przetargową polityków najwyższego szczebla i przez wiele lat nie był udostępniany publiczności, przeprowadzono jedynie kilka konserwacji płótna w szkolnych salach gimnastycznych. Kolejne społeczne komitety czyniły starania o właściwą konserwację i ekspozycję płótna, jednak niewygodna dla władz PRL-u tematyka obrazu powodowała wstrzymywanie działań" (za: www.mnwr.pl). Nic dziwnego: wszak monumentalne malowidło – o długości 114 metrów i wysokości 15...